Rozdział 53 ♥

*** tydzień później ***
Moja noga doszła już do siebie. Powoli zaczynałam chodzić na spacery z moim chłopakiem i czarnowłosym przyjacielem.
Co do mnie i Nialla, nadal nikt o niczym nie wie. Nawet ja sama nie wiem. Nie wiem co myślę, co sądzę, a co najgorsze... nie wiem co czuję, nawet nie wiem co do KOGO czuję.
W życiu nie chciałam mieć takiego wyboru. Kocham ich wszystkich, a teraz muszę wybierać między chłopakiem, którego kocham i tym, do którego również coś czuję.
Dalej siedzę w tym zamku, przez cały tydzień prawie nie wychodziłam z domu, tylko tyle co na plan i z powrotem. Niall za każdym razem odprowadzał mnie i odbierał, żebym nie miała dodatkowego kontaktu z tym idiotą. Co dziwne... jeszcze się nie pobili.
Za każdym razem kiedy widziałam mojego chłopaka i Nialla czułam się dziwnie. A najbardziej, kiedy widziałam tęskne, smutne spojrzenia Blondyna. Nie mówił do mnie prawie nic. Czasami odzywał się, kiedy siedzieliśmy wieczorami, wszyscy razem. Ale to już nie był ten sam chłopak. Nie śmiał się tyle, jadł mniej. To wszystko ciążyło na mnie... to okropne poczucie winy.

Dzisiaj ostatni dzień kręcenia filmu, a potem wreszcie zaczną się wakacje. Prawdziwe, z paczką przyjaciół.
Z rozmyślań wyrwał mnie dźwięk telefonu.
~MAMA

-Tak, słucham.-odebrałam telefon po Polsku.
-Cześć córeczko. Jak się masz?-usłyszałam dobrze mi znany głos.
-Jakoś żyję mamusiu, moja noga już zdrowa, dzisiaj ostatni dzień kręcę film i wreszcie spokój. A jak u Was?
-Właśnie w tej sprawie do ciebie dzwonię. Skoro już niedługo koniec pracy, może przyleciałabyś do nas na kilka dni? Twoja kuzynka, Ula przyjeżdża za 3 dni, a nie widziałyście się 2 lata. Myślałam, że może chciałabyś się z nią zobaczyć?
-Ula? Mamo, pewnie! Tak bardzo za nią tęskniłam. Muszę jeszcze porozmawiać z chłopakami, chyba będę musiała pojechać sama z Ewką i Kingą... oni mają jakieś ostatnie nagrania do płyty, więc muszą zostać w Londynie.
-Spokojnie, to tylko kilka dni. Cieszę się bardzo. To wszystkiego dobrego i do zobaczenia. Daj jeszcze znać. Kochamy Cię mocno. Papa.
-Pa mamo, pozdrów tatę i mojego brata.
Rozłączyłam sie... czyli wychodzi na to, ze mam plany na wakacje...
Muszę porozmawiać z chłopakami.

Kilka minut później cala ,rodzina' siedziała na kanapach w salonie.
Zayn siedział koło Ewki, Liam z Kingą na kolanach, Liam koło Harrego, a Niall na podłodze przed nimi.
Kiedy tylko zaczęłam mówić, Niall spuścił wzrok. Poczułam mocne ukłucie w sercu. Przeniosłam wzrok na mojego przyjaciela, który uśmiechał się czarująco jak zawsze i zaczęłam mówić.

Dziewczyny przyjęły wiadomość z dużą radością. Chłopcy trochę marudzili, że musimy ich zostawiać itp. itd. ale obiecałam im, że to tylko kilka dni. Harry od razu krzyknął, że resztę wakacji spędzimy wszyscy razem. Wszyscy zgodzili się z podekscytowaniem. Kiedy wszyscy już sę rozeszli, postanowiłam poprosić Malika o mały spacer.
-Jasne, idź się przygotuj.
Szybko wchodziłam po schodach i z roztargnieniem pociągnęłam klamkę pokoju.
Kiedy weszłam zobaczyłam to:

,To nie te drzwi'-pomyślałam.
Podeszłam bliżej Nialla, który nie zareagował na moje wejście. Usiadłam na łóżku.
-Niall...
-Vicki, błagam cię, wyjdź.-przerwał mi.
-Niall.-powiedziałam już nieco pewniej i głośniej.
Nie przerwał.
-Nie mogę tak żyć, nie mogę widzieć jak bardzo Cię ranię. Jak bardzo się zmieniłeś, jak cierpisz.
-Ale nic na to nie poradzisz-mówił szeptem, chyba bardziej do siebie niż do mnie.
Podeszłam bliżej parapetu na którym siedział.
Po jego policzku spływała samotna łza. Kochałam go za to. Był chłopakiem, bardzo wrażliwym, potrafił okazywać uczucia i się tego nie wstydził.
Podeszłam do niego i mocno go przytuliłam. Na początku nie odwzajemnił uścisku. Wziął tylko gitarę i wyciągnął ją spomiędzy nas. Chwilę potem już stał wtulony we mnie, mocząc łzami moją koszulkę, chowając twarz w zagłębieniu mojej szyi. Delikatnie głaskałam go po plecach, potem sama się rozkleiłam i wtuliłam się w niego mocniej gładząc jego rozjaśnione na blond włosy. Czułam jego perfumy Lacosty i naturalny zapach jego skóry. Pomyślałam, że chciałabym czuć to każdego ranka ale wybiłam sobie tą myśl z głowy.
-Kocham Cię.-powiedział tak cicho, że ledwie to usłyszałam.
Podniósł mnie i posadził na parapecie.
-Jesteś dla mnie wszystkim. Najważniejsze, żebyś ty była szczęśliwa,pamiętaj o tym.
Chciałam coś powiedzieć ale położył mi palec na ustach.
Pocałował mnie w czoło i powiedział:
-Chyba powinnaś iść się przygotować na spacer z Malikiem.
Zaniósł mnie pod drzwi, otworzył je, postawił mnie w progu. Rzucił mi piękny uśmiech na pożegnanie. Pocałowałam go w policzek i pobiegłam wprost do swojego pokoju. Musiałam się pospieszyć.
Nie myśląc o tym co właśnie się stało, zaczęłam przygotowywać się do wyjścia.

Do tego zrobiłam lekki make-up i rozczesałam włosy. Po czym zeszłam na dół.
-Myślałem, że o mnie zapomniałaś, księżniczko.-powiedział mój przyjaciel z uśmiechem.
-O Tobie nie da się zapomnieć, twoje perfumy są w całym domu Malik.-powiedziałam śmiejąc się.
Podał mi ramie do podparcia się i ruszyliśmy przed siebie.
Po kilkunastu minutach usiedliśmy na ławce przy parku z lodami o smaku smerfowym.
-Vicki, słuchaj..-zaczął niepewnie.
-Co się stało?-zapytałam spokojnie.
-Bo ja...
-No dawaj Zayn, przyjaźnimy się.
-Ja...-jąkał się.-Chcę zaprosić gdzieś dzisiaj Ewkę.
,Wreszcie'-pomyślałam uroczo się uśmiechając.
---------------------------------------
Jest kolejny.
Przepraszam, że tak długo ale nie miałam możliwości dodania nic na bloga.
Nawet najkrótszej notki, z powodu wyjazdu.
Mam nadzieję, ze jeszcze ktoś to czyta.
Jadę do kuzynki, więc będę mogła tam dodawać next.
+5 kom i jest następny <3
Komentujcie miśki<3
Loffki: Liriwiki ♥