Rozdział 41

I hope you like it ~~♥

Rano obudziła mnie Kinga. Nie mogła spać, bo była tak podekscytawana, że zobaczy rodzinę.
Zrobiłyśmy sobie poranną kawę i rozmawiałyśmy.O chłopakach, o Polsce, o przyszłości i rodzinie.
Dopakowałyśmy do końca walizki i w zasadzie byłyśmu już gotowe do wyjazdu.
Ubrałam się w to:





 Wzięłam kluczyki od samochodu i pojechałam do szkoły odebrać świadectwa. Zdałam sobie sprawę, że przez móji styl życia i ciągłe wyjazdy nawet nie byłam na zakończeniu roku. Oczywiście byłam prawie wzorową uczennicą dlatego moje kolejne świadectwo z paskiem spoczywało w moich dłoniach.
Chwilkę porozmawiałam z p.Smith i wyszłam ze szkoły kierując się do Sturbucks'a. Zamówiłam dwie kawy i pojechałam po Kingę, a następnie razem z naszymi walizkami wsiadłyśmy do zamówionej taksówki i pojechałyśmy na lotnisko.

------------------------

Strasznie nudziło mi się w samolocie. byłam tak zadowolona ze spotkania z rodziną, że nie mogłam się doczekać. Patrzyłam tępo w okno, ze słuchawkami w uszach, nie zwracając uwagi na otaczających mnie ludzi. Aktualnie byłam w niebie rozmyślając o przyszłości z Harrym. Jednak ktoś przerwał mi moje wyobrażenia. Kobiecy głos. Miałam ochotę uderzyć ją w twarz gdyby nie fakt, ze to Kinga i poinformowała mnie o tym, że lądujemy.

Zapięłam pasy, chwila napięcia. Samolot ląduje. Bijemy brawo dla pilota. Ból brzucha narasta. Wychodzimy z pokładu samolotu i... wreszcie dotykam stopami Polskiej ziemi.

Nie widziałam rodziny 6 miesięcy. Jak najszybciej chciałam ich znaleźć. Pognałam z Kinią po bagaże i razem wyszłyśmy na główną płytę lotniska.

-Gdzie oni mogą się podzie...-

-Wiki!-usłyszałam.

Zobaczyłam cztery biegnące do nas osoby.

-Mama, tata, Dawid! Dzień dobry pani Marto.-przywitałam się z rodziną i mamą Kingi.

Wskoczyłam w ramiona mamy.

-Boże skarbie, jak wyrosłaś. I jak wyładniałaś.-mówiła głaszcząc moje włosy.-powiem ci, że kwitniesz przy tym Harrym.

Zaraz, zaraz... Harrym? Czy ona powiedziała.... DAWID!

Wymieniłam mordercze spojżenie z bratem dalej trzymając rodzicielkę w ramionach.

,,Sorki"-powiedział bezgłośnie ruszając ustami a potem uśmieszając się debilnie. 

No tak. Jak zawsze wypapla. Zawsze taki był i nic się nie zmieniło... ale i tak kocham tego idiotę.

-------------------------------

 W domu nic się nie zmieniło. Nawet mój kochany pokoik był nienaruszony:

 

Kinga siedziała w domu z mamą, a ja właśnie podążałam do kuchni skąd dochodził zapach pieczarek w cieście francuskim. Ohh...tak tęskniłam za kuchnią mamuśki. Szybko usiadłam przy czarnej wyspie kuchennej i zaczęłam zajadać. Nagle zadzwonił mój telefon.

-Przepraszam na chwilę, to Harry.

Wyszłam do salonu, usiadłam na oparciu sofy i odebrałam przychodzące połączenie.

-Halo?-odebrałam.

-Cześć kochanie. Jak się masz?- usłyszałam jego słodki głos.

-Hej skarbie. Bardzo dobrze. Jestem już w Polsce. Właśnie siedziałam z rodzinką przy obiedzie(moi rodzice nie rozumieli Angielskiego ale słyszałam jak Dawid wszystko im tłumaczy)

-Oh, to przepraszam, że przeszkodziłem.Idź jedz bo schudniesz jeszcze bardziej, a teraz jest idealnie. Tęsknię skarbie.

-Ja też kochanie.

-To idź jedz, zadzwonię wieczorem to porozmawiamy może na kamerce. Pozdrów rodzine ode mnie i od chłopaków. I Kingę też. Buziaki. Kocham cię.

-Pa kochanie. Miłego dnia.-rozłączyłam się.

Wróciłam do stołu. Rodzice patrzyli się na mnie jak na królową Angielską taplającą się w pianie, czyli...dziwnie.

-Widzę, że on na prawdę cię kocha. Który raz już dzisiaj dzwoni?

-No trzeci w ciągu 5 godzin.

-No właśnie. Nie znam tak kochającego chłopaka.

Tata odchrząknął.

-No co? Ty jesteś mężczyzną.

Zaśmiałam się.

-Mamo, on jest wspaniały, na prawdę. Mam nadzieję, ze go poznacie. Macie pozdrowienia ood całego zespołu. A teraz nie patrz się na mnie jak na smoka tylko jedz bo ci wystygnie.

-----------------------------

Jest kolejny i dłuższy jak obiecałam. Mam nadzieję, że tu będą jakieś komentarze. 

Zapraszam do pytań na asku (pod profilem link) 

Dodawajcie się do obserwujących na blogu.

Komentujcie myszkyy ♥

Loff:Liriwiki ♥